Wiadomości gospodarcze
Pandemia i ekonomia – blog alamira
Zbigniew Kużmiuk na bazie ostatnich informacji ekonomicznych porównał spadek naszego PKB 2,8% do tego odnotowanego w krajach Unii – 7,8% i wysnuł optymistyczne wnioski dotyczące zachowania rządzących dzięki, którym uniknęliśmy dużych spadków dochodu krajowego. Można powiedzieć, że takie myślenie – szczególnie przedstawiciela obozu rządzącego – nie powinno dziwić. Jest się czym chwalić na tle innych.
Notka ta zbiegła się w czasie z wypowiedzią głównego ekonomisty Banku Światowego pani Demirguc – Kunt, która wypowiedziała się bardzo pozytywnie o działaniach NBP i rządu polskiego, które jej zdaniem trafnie odpowiedziały na zagrożenia wynikające z pandemii i przeprowadziły polską gospodarkę (przynajmniej do dziś) przez ten trudny okres.
Piszę to by nie być ślepym na rzeczywistość co zdarza się dziś wielu blogerom, których dzisiejszy zamęt wybił z obowiązku myślenia w staromodny sposób, czyli w zgodzie z sprawdzalnymi faktami, by próbować przybliżyć się (bo tylko to możemy) do prawdy. Piszę to także z poczucia obowiązku wobec ambitnych planów sygnalizowanych przez rządzących przed wybuchem pandemii, bo z tej perspektywy nie wszystko wygląda dobrze.
Zacznijmy od tego, żeby policzyć ile naprawdę straciliśmy na pandemii? Nie zrealizowany wzrost ponad 4% i spadek realny o 2,8% to prawie 7% PKB. Tyle mamy mniej od tego co potencjalnie powinniśmy dziś mieć. To dużo, to bardzo dużo. Powiecie, że tak można też policzyć straty innych krajów. Można, zobaczmy jak to wygląda w najbogatszych krajach Unii. W pewnym zaokrągleniu wygląda to tak: nie zrealizowany wzrost w granicach 1% i realny spadek o 7,8% czyli mają dziś potencjalnie mniej od tego co powinni mieć o 9%.
Przyznacie sami, że z tej perspektywy, powtarzam jeszcze raz z perspektywy przed covidowych ambitnych planów, nasze niezrealizowane dochody są porównywalne z tymi na zachodzie Europy. Pandemia szkodzi nam równie mocno co europejskim bogatszym krajom.
